De operatie (lipo) zit erop! We zijn nu een paar dagen verder.....
Ik heb bewondering voor de mensen die dit doen zonder medische redenen. haha Dat is verder niet aan mij natuurlijk, maar de frase ; wie mooi wil zijn moet pijn lijden, die gaat wel op ja.
Verder zijn de plekken waar wat is gedaan bont en blauw, en is dag en nacht een soort synthetisch-korset-drukpak ook geen pretje. Maar genoeg geklaagd.
Toen ik woensdag opgehaald werd door manlief én mn vader was ik niet meer duizelig. Toen ik thuiskwam, ben ik uiteraard direct in bed gaan liggen. Mn cleandaddy kwam op visite, ik heb m welgeteld 2 minuten gezien, en toen wilde ik weer liggen. Helemaal knetter van de medicatie die ik heb meegekregen. Maar oeeh wat heb ik de middagdutjes gemist!(dagelijks tijdens mn chemo gedaan)
Ik vermaak me met mn e-reader en gilmore girls en hele slechte films, ik lig eigenlijk alleen maar in bed.
De donderdag kwam mama langs. Kon ik mooi al mn oorlogswonden laten zien. Nadat ook mn vader kwam en we met zn 3en wat gedronken hadden (zo fijn dat dat kan) ging mama werken, manlief en papa de auto wegbrengen. Dus even alleen. Ik had grootse plannen, maar viel uiteindelijk natuurlijk hartstikke in slaap. Na het eten vroeg manlief of ik de zonsondergang kwam kijken op balkon. Ik snapte er al geen zak van en dacht alleen maar, laat me met rust hier in dat bed. Eenmaal opgestaan en naar de woonkamer geschuifeld hoorde ik achter me ineens wat. Stonden 3 van de heerlijkste lieverds in de hal. Ik was echt enorm verrast. Ze kwamen met fruit en kadootjes en bloemen en tijdschriften. Ik kon wel janken. Haha dat heb ik toen ze weg waren ook gedaan hoor, zoveel liefde is niet te doen! Ik had denk ik een uurtje op de bank gezeten en was helemaal gesloopt. De vrijdag bestond weer uit tv kijken en lezen. De verveling begint toe te slaan. Ik probeer wel zoveel mogelijk zelf te doen. Thee maken enzo. Lekker beetje rondschuifelen. Ook de zaterdag was niet anders dan de vrijdag. Wel weer heerlijke post gekregen van mn liefste Do vriendinnetje. Ik voel me bijna jarig.
Nu is het zondagochtend. Moto-gp dag wat meestal inhoudt dat de vaders hierheen komen. Ik zal er niet bijzitten. Want dat gaat niet.
Ik maak elke dag fotos van de vooruitgang voor mn plastische. (en Do haha) Het is zo bizar om te zien dat het uiteindelijke resultaat pas over 3 maanden te zien is maar ik nu al kan zien dat de meest ergerlijke plekken (boven rug en "lovehandles" ) gewoon al verdwenen zijn. Gewoon weg!
Wel is het zo omdat ik dus volgegooid ben met vloeistof, (dat is om er voor te zorgen dat waar het weggehaald is niet inzakt als een goedkope pudding) als ik loop het voelt alsof je liters thee hebt gedronken. Je klotst zeg maar haha.
Binkie wijkt niet van mn zijde, snapt niet waarom hij niet op mij mag liggen dus manoeuvreert zich in de meest idiote houdingen om toch bij me te liggen zonder de blauwe plekken te raken.
Morgen is het alweer maandag, bijna een week voorbij. Donderdag mag ik terug naar t ziekenhuis om de hechtingen eruit te laten halen. Ik zal maandag ook weer heerlijk inloggen op werk, vanuit bed. Lekker weer een beetje wat doen. Heb morgen een week niets gedaan en dat is toch ook wel even goed geweest. Maar ik vind het veel te leuk om nog langer het los te laten :)
daar komt bij, en dat had ik werkelijk nooit verwacht, ik begin het tv kijken en daarbij ook de gilmore girls , na 8 uur per dag kijken ook wel wat zat te worden haha.
Reactie plaatsen
Reacties